Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

фо́р-ма

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. знешні выгляд прадмета ◆ Камень у форме шара. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 308. — 334 с.
  2. узор, па якому робяцца якія-н. прадметы; прыстасаванне для надання прадметам пэўных знешніх рыс ◆ Форма для капелюшоў.
  3. устаноўлены спосаб, парадак правядзення чаго-н. ◆ Усё на сходзе было зроблена па форме. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 309. — 334 с.
  4. аднастайнае адзенне для каго-н. ◆ Школьная форма. Ваенная форма.
  5. выгляд, будова, структура чаго-н., абумоўленыя зместам ◆ Дыктатура пралетарыяту можа быць увасоблена ў розныя формы дзяржаўнага кіравання.
  6. знешні бок мастацкага творасістэма мастацкіх сродкаў і прыёмаў ◆ Новая форма ў вершы павінна спалучацца з багатым зместам.

Сінонімы

правіць

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць