форма
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
фо́р-ма
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- знешні выгляд прадмета ◆ Камень у форме шара. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 308. — 334 с.
- узор, па якому робяцца якія-н. прадметы; прыстасаванне для надання прадметам пэўных знешніх рыс ◆ Форма для капелюшоў.
- устаноўлены спосаб, парадак правядзення чаго-н. ◆ Усё на сходзе было зроблена па форме. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 309. — 334 с.
- аднастайнае адзенне для каго-н. ◆ Школьная форма. Ваенная форма.
- выгляд, будова, структура чаго-н., абумоўленыя зместам ◆ Дыктатура пралетарыяту можа быць увасоблена ў розныя формы дзяржаўнага кіравання.
- знешні бок мастацкага твора — сістэма мастацкіх сродкаў і прыёмаў ◆ Новая форма ў вершы павінна спалучацца з багатым зместам.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??