прадмет
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
прад-ме́т
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- канкрэтная матэрыяльная з'ява; рэч ◆ Адушаўлёны прадмет. Прадметы хатняга ўжытку. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 614. — 968 с.
- тое, на што накіравана думка, што складае яе змест або на што накіравана якое-н. дзеянне ◆ Прадмет гаворкі. Прадмет даследавання.
- асобнае кола ведаў, якое ўтварае пэўную школьную дысцыпліну ◆ Добрыя адзнакі па ўсіх прадметах. Прафілюючыя прадметы ў вышэйшай навучальнай установе.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??