Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

прад-ме́т

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. канкрэтная матэрыяльная з'ява; рэч ◆ Адушаўлёны прадмет. Прадметы хатняга ўжытку. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 614. — 968 с.
  2. тое, на што накіравана думка, што складае яе змест або на што накіравана якое-н. дзеянне ◆ Прадмет гаворкі. Прадмет даследавання.
  3. асобнае кола ведаў, якое ўтварае пэўную школьную дысцыпліну ◆ Добрыя адзнакі па ўсіх прадметах. Прафілюючыя прадметы ў вышэйшай навучальнай установе.

Сінонімы

правіць

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць