Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

ры́-са

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. вузкая палоска ◆ Правесці рысу. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 257. — 334 с.
  2. перан. уласцівасць, асаблівасць каго-, чаго-н. ◆ Рысы характару.
  3. мн. абрысы, формы твару

Сінонімы

правіць

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць