рыса
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
правіцьры́-са
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне
правіцьIPA: []
Семантычныя уласцівасці
правіцьЗначэнне
правіць- вузкая палоска ◆ Правесці рысу. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 257. — 334 с.
- перан. уласцівасць, асаблівасць каго-, чаго-н. ◆ Рысы характару.
- мн. абрысы, формы твару
Сінонімы
правіцьАнтонімы
правіцьГіперонімы
правіцьГіпонімы
правіцьХалонімы
правіцьРоднасныя словы
правіцьБлізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
правіцьЭтымалогія
правіцьПаходзіць ад ??