страха

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

Назоўнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. верхняя, звычайна саламяная, частка будынка, якая пакрывае яго і засцерагае ад атмасферных з'яў. ◆ А збоку, ў полі, недалёка,
   Стаяў прыгрэбнік адзінока,
   Пахілкам, горкім сіратою,
   У дол упёршыся страхою Якуб Колас, Новая Зямля
2. ◆ Сіняе неба ветліва атульвала старыя стрэхі смагінскіх будынкаў. Гартны
3. ◆ Над маўклівым млыном, над сціхшай вадой, над стрэхамі дзвюх лазовіцкіх хат, над дрэвамі, кустамі і лугамі абапал Быстранкі — над усім узвышалася ціхае зорнае неба. Брыль
4. ◆ Бусел, стораж хаціны, склаў гняздо на страсе. Дубоўка
5. ◆ З-за высокай разгацістай елкі выглядае страха хлява і калодзежны журавель. Александровіч
6. ніжні, звісаючы край гэтай часткі будынка. ◆ Праціснуўшыся, Аня зачыніла хлеў, хвіліну пастаяла ў ценю пад страхою. Мележ
7. ◆ Я зайшоў на двор крайняй хаты і стаў пад страху. Вольскі
8. у вобразным ужыванні ◆ А лес, як добры той знаёмы.
   Стаіць збялелы, нерухомы
   Абапал рэчачкі сцяною,
   Над ёю сплёўшыся страхою. Колас
9. пра дом, жыллё, прытулак ◆ Што можа быць горш, калі ў дзіцяці няма страхі над галавой. Чорны

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: стрэшка прыметнiкi: стрэшны, страховы

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: крыша