Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

Назоўнік.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. Прыбудоўка перад уваходам у пограб, склеп ◆ А збоку, ў полі, недалёка,
    Стаяў прыгрэбнік адзінока,
    Пахілкам, горкім сіратою,
    У дол упёршыся страхою
    Якуб Колас, Новая Зямля
  2. ◆ Тут былі такія будынкі: хаты з чырвонымі комінамі, клуні, хлевушкі, свіронкі і прыгрэбнікі з нізенькімі, да самае зямлі, стрэхамі Колас
  3. ◆ Чарнушка ўнёс з прыгрэбніка мех бульбы, уладаваў у задку Мележ
  4. ◆ А калі нарэшце Валодзя расплюшчыў вочы, дык убачыў над сабой трухлявую страху прыгрэбніка Хомчанка
  5. ◆ Гумно са стрэшкі пасівелай,
    Абросшай мохам, абапрэлай,
    Прыгрэбнік, хата — ўсё дачыста
    Казала ясна, галасіста
    Аб непарадку, запусценні
    Колас

Сінонімы

правіць
  1. прыгрэбка

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць