Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

Назоўнік.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. паверхня зямлі ◆ А збоку, ў полі, недалёка,
    Стаяў прыгрэбнік адзінока,
    Пахілкам, горкім сіратою,
    У дол упёршыся страхою
    Якуб Колас, Новая Зямля
  2. ◆ Лугавінай, чвякаючы чаравікамі па мокрым доле, хлопцы дабіраюцца да ручая. Навуменка
  3. ◆ Падлога ў памяшканні, звычайна земляная. Укрыты металічнымі плітамі дол падмецены, паліты вадою. Карпаў
  4. даліна, нізіна. ◆ Сцяжынкі ад усіх хутароў, якія стаяць на доле, бягуць сюды, на ўзгорак, як бы на якую параду. Броўка
  5. магільная яма. ◆ Толькі тады, як цалаваў апошні раз матчыны халодныя вусны, я закрычаў як сам не свой і ледзь не кінуўся следам за труною ў халодны глыбокі дол. Сабаленка
  6. ◆ Хавалі бацьку летнім пагодлівым днём. На новым могільніку, пад маладымі бярозамі. На пагорку выкапалі дол. Паўлаў

Сінонімы

правіць

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць