Беларуская
правіць

урок I правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць

у-ро́к

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці правіць

Значэнне правіць

  1. вучэбны час (звычайна 45 мінут), прысвечаны асобнаму прадмету ◆ Скончыўся ўрок хіміі. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 301. — 334 с.
  2. вучэбная работа, якую задае настаўнік вучню для таго, каб вучань падрыхтаваўся да наступных заняткаў ◆ Вывучыць урокі.
  3. вывад, якім можна кіравацца ў будучым ◆ Урокі Другой сусветнай вайны.
  4. устар. работа, якая павінна быць выканана да пэўнага тэрміну ◆ Жнеі жалі свой урок.

Сінонімы правіць

Антонімы правіць

Гіперонімы правіць

Гіпонімы правіць

Халонімы правіць

Роднасныя словы правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць

Этымалогія правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад правіць

урок II правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць

у-ро́к

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці правіць

Значэнне правіць

  1. разм. у прымхах: пашкоджанне «ад дрэннага вока»; проста пашкоджанне якой-н. справе словам ці дзеяннем ◆ Захварэў ад уроку. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 301. — 334 с.

Сінонімы правіць

Антонімы правіць

Гіперонімы правіць

Гіпонімы правіць

Халонімы правіць

Роднасныя словы правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць

Этымалогія правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад правіць