станоўчы
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
стано́ўчы
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: [staˈnɔu̯t͡ʃɨ]
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- які выражае адабрэнне, згоду ◆ Станоўчы водзыў. Станоўчая характарыстыка. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 783. — 968 с.
- які мае дадатныя якасці, уласцівасці, які заслугоўвае адабрэння ◆ Станоўчыя вынікі. Станоўчая роля вынаходніцтва.
- які характарызуецца дадатнымі якасцямі, рысамі ◆ Станоўчы герой п’есы.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??