Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

спако́йны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. які знаходзіцца ў стане спакою, маларухомы або нерухомы ◆ Спакойная рака. Сядзець спакойна. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 770. — 968 с.
  2. які выражае спакой, без душэўных трывог, перажыванняў ◆ Спакойнае жыццё. На сэрцы спакойна.
  3. стрыманы, ураўнаважаны, ціхмяны, які нікога не раздражняе ◆ Спакойны конь. Спакойнага нораву чалавек.
  4. роўны ў сваім працяканні ◆ Спакойная хада. Спакойная гутарка.
  5. не ваенны, мірны ◆ Спакойны час.
  6. які нічым і нікім не парушаецца, адбываецца ў спакоі ◆ Спакойная старасць.
  7. прыемны для вока (пра святло, фарбы і пад.) ◆ Спакойныя фарбы пейзажаў. Спакойнае, мяккае святло.

Сінонімы

правіць

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць