спакой
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
спа-ко́й
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- стан цішыні, адсутнасць трывогі, хваляванняў, шуму ◆ Хвораму дзіцяці патрэбен спакой. Пакінуць каго-н. у спакоі. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 770. — 968 с.
- ураўнаважанасць, фізічнае і душэўнае заспакаенне ◆ Прыемны спакой на душы. Захоўваць спакой.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??
Пераклад правіць
|
|
|