сапраўдны

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

сапра́ўдны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: [saˈprau̯dnɨ]

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. які адпавядае рэчаіснасці, аўтэнтычны, рэальны, праўдзівы ◆ Сапраўдны дакумент. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 733. — 968 с.
2. які захоўвае сваю сілу, дзейнічае ◆ Білет сапраўдны тры дні.
3. які з’яўляецца лепшым узорам чаго-н., ідэалам каго-, чаго-н. ◆ Сапраўдны мастак. Сапраўдная дружба.
4. пра адмоўныя якасці каго-н. ◆ Сапраўдны дурань.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: сапраўднасць

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: действительный, подлинный, настоящий