адмоўны

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

адмо́ўны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. які змяшчае ў сабе адмаўленне ◆ Адмоўны адказ. Адмоўны займеннік. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 51. — 968 с.
2. дрэнны, варты асуджэння ◆ Адмоўны персанаж у п’есе.
3. у матэматыцы: які ўяўляе сабой велічыню, узятую са знакам мінус, меншую за нуль ◆ Адмоўны лік.
4. спец. суадносны з такім відам электрычнасці, матэрыяльныя часціцы якога з’яўляюцца электронамі ◆ Адмоўны электрычны зарад.
5. які паказвае на адсутнасць чаго-н., процілеглы чаканаму ◆ Адмоўны вынік.
6. неадабральны, асуджальны ◆ Адмоўны водгук. Адмоўная рэцэнзія.
7. тое, што характарызуецца адмоўнымі якасцямі; процілеглае дадатнаму ◆ Бачыць ва ўсім толькі адмоўнае.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: адмоўнасць

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: отрицательный