прывычны

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

прывы́чны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. які стаў прывычкай ◆ Прывычны ўклад жыцця. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 638. — 968 с.
2. вядомы, добра знаёмы, такі, да якога прывык ◆ Прывычныя з дзяцінства мясціны. Прывычныя сцены.
3. разм. які прывык, прывучыўся да чаго-н. ◆ Рукі, прывычныя да ўсякай працы.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: прывычнасць

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: привычный