Беларуская
правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць

про́сты

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці правіць

Значэнне правіць

  1. аднародны па саставе, не састаўны ◆ Простае рэчыва. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 634. — 968 с.
  2. не складаны, не цяжкі, лёгка даступны для разумення ◆ Простае рашэнне.
  3. без асаблівых хітрасцей, не мудрагелісты ◆ Простае абсталяванне ў кватэры.
  4. не першасортны, грубы па якасці ◆ Мука простага памолу.
  5. які не вызначаецца сярод іншых, самы звычайны ◆ Просты смертны. Простыя людзі жадаюць міру.
  6. звычайны, не заказны (пра пісьмо, бандэроль і пад.) ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка.
  7. прастадушны, няхітры, не ганарлівы ◆ Не саромцеся яго, ён чалавек просты.
  8. уст. які належыць да непрывілеяваных класаў, не дваранскі ◆ Просты народ.
  9. прамы, без выгібаў ◆ Дарога простая, як страла.
  10. разм. пра каня: не спутаны ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка.

Сінонімы правіць

Антонімы правіць

Гіперонімы правіць

Гіпонімы правіць

Халонімы правіць

Роднасныя словы правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць

Этымалогія правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад правіць