Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

хі́т-расць

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. гл. хітры
  2. учынкі, паводзіны, разлічаныя на ўвядзенне каго-н. у зман ◆ Разгадаць чыю-н. хітрасць. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 896. — 968 с.
  3. спрытнасць, выкрутлівасць ◆ Не ўменнем, дык хітрасцю.
  4. аб чым-н., што зроблена мудрагеліста, складана, з загадкай ◆ Замок з хітрасцю.

Сінонімы

правіць

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць