Беларуская
правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць

вы-клю́ч-ны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці правіць

Значэнне правіць

  1. кніжн. які з’яўляецца выключэннем і не распаўсюджваецца на ўсіх астатніх; незвычайны ◆ Выключны закон. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 76. — 334 с.
  2. рэдкі, небывалы, адзінкавы ◆ Выключны выпадак.

Сінонімы правіць

Антонімы правіць

Гіперонімы правіць

Гіпонімы правіць

Халонімы правіць

Роднасныя словы правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць

Этымалогія правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад правіць