рэдкі
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
рэ́дкі
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- недастаткова густы, вадзяністы ◆ Рэдкі кісель. Рэдкая смятана. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 717. — 968 с.
- які складаецца з далёка размешчаных адзін ад аднаго частак, не густы; не шчыльны ◆ Рэдкая барада. Рэдкія зубы. Рэдкі невад.
- размешчаны на вялікай адлегласці адзін ад аднаго ◆ Рэдкія паўстанкі.
- які складаецца з аддаленых адзін ад аднаго момантаў ◆ Рэдкія стрэлы. Рэдкі пульс.
- які паўтараецца, адбываецца, з’яўляецца праз вялікія прамежкі часу ◆ Рэдкая з’ява. Рэдкі госць. Рэдкі чалавек. Рэдка бачыцца. Рэдкія металы.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??