бяда

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

бя-да́

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: -бяд-; канчатак: -а.

Вымаўленне

слова вымаўляецца [б'ада]

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. няшчасце, гора ◆ Дапамагчы ў бядзе. Беды цярпець — каменнае сэрца мець. Бяда па бядзе як па нітачцы ідзе. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 126. — 968 с.
2. нястача, галеча ◆ У хаце — бяда.
3. у знач. вык. дрэнна; непрыемна ◆ Бяда мне з ім.

Роднасныя словы

Блізкае радство

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

• бяда вялікая
• бядой латаны
• далей ад бяды
• такой бяды

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: беда ж.