гора

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

го́-ра

Назоўнік, ніякі род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. глыбокі жаль, смутак ◆ Захварэць з гора. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 194. — 968 с.
2. тое, што і няшчасце ◆ У мяне вялікае гора.
3. жыццёвыя няўдачы, мукі, нястача ◆ Гора не знаць. Цярпець гора.

Роднасныя словы

Блізкае радство

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

• глынуць гора
• заліць гора
• з горам папалам

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: горе н. Украінскаяuk: горе