цабэрак
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
Назоўнік.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- Памяншальная форма да цэбар; невялікі цэбар для розных патрэб з двума вушкамі ◆ На прыгуменьні поруч з садам,
Павець з гумном стаяла радам,
А пад паветкаю прылады:
Вазок, калёсы, панарады,
Старыя сані, восі, колы
І вульляў некалькі на пчолы,
Яшчэ някончаных; судзінна,
Стары цабэрак, павасьміна,
І розны хлам і лом валяўся,
Ад сонца, дожджыку хаваўся, —
Патрэбны рэчы, ёсьць вядома. Якуб Колас, Новая Зямля - ◆ Двое другіх калгаснікаў насыпалі сечку ў цабэркі.., нанізвалі цабэркі на доўгую тоўстую палку і неслі каровам Колас
- ◆ Жанчына не адказала, высыпала бульбу з мяшка ў цабэрак, плюхнула туды вады вядро і пачала.. мяшаць Лобан
- ◆ Згробшы зверху скружыны, сыпалі чысты авёс у шаснастку - неглыбокі, на два пуды, цабэрак з доўгаю ручкаю - мералі, колькі ўсяго намалочана Адамчык.
- ◆ Прышоў вясёлы ды распялёхаў цабэрак, усю падлогу заліў Барадулін
- ◆ Канцавенькі з дбайнасцю гаспадыні прыбіраў са стала: адносіў, што на паліцу, што ў цабэрак, каб не змарнавалася Арочка
- ◆ Аслеплены дымам, Міша ўзбіўся на нейкі цабэрак і паляцеў потырч Арочка
- Тоўсты, няўвішны ◆ Як яму, такому цабэрку, на работу далёка хадзіць Барадулін
- ◆ Падхартаны мужчына, ня тое што гэты цабэрак Барадулін
Сінонімы правіць
- цабэрчык
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??
Пераклад правіць
|
|
|
