Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

Назоўнік.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. Памяншальная форма да цэбар; невялікі цэбар для розных патрэб з двума вушкамі ◆ На прыгуменьні поруч з садам,
    Павець з гумном стаяла радам,
    А пад паветкаю прылады:
    Вазок, калёсы, панарады,
    Старыя сані, восі, колы
    І вульляў некалькі на пчолы,
    Яшчэ някончаных; судзінна,
    Стары цабэрак, павасьміна,
    І розны хлам і лом валяўся,
    Ад сонца, дожджыку хаваўся, —
    Патрэбны рэчы, ёсьць вядома.
    Якуб Колас, Новая Зямля
  2. ◆ Двое другіх калгаснікаў насыпалі сечку ў цабэркі.., нанізвалі цабэркі на доўгую тоўстую палку і неслі каровам Колас
  3. ◆ Жанчына не адказала, высыпала бульбу з мяшка ў цабэрак, плюхнула туды вады вядро і пачала.. мяшаць Лобан
  4. ◆ Згробшы зверху скружыны, сыпалі чысты авёс у шаснастку - неглыбокі, на два пуды, цабэрак з доўгаю ручкаю - мералі, колькі ўсяго намалочана Адамчык.
  5. ◆ Прышоў вясёлы ды распялёхаў цабэрак, усю падлогу заліў Барадулін
  6. ◆ Канцавенькі з дбайнасцю гаспадыні прыбіраў са стала: адносіў, што на паліцу, што ў цабэрак, каб не змарнавалася Арочка
  7. ◆ Аслеплены дымам, Міша ўзбіўся на нейкі цабэрак і паляцеў потырч Арочка
  8. Тоўсты, няўвішны ◆ Як яму, такому цабэрку, на работу далёка хадзіць Барадулін
  9. ◆ Падхартаны мужчына, ня тое што гэты цабэрак Барадулін


Сінонімы

правіць
  1. цабэрчык

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць
 
Пераноска ў драўляным цэбары