хуткасць

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

ху́т-касць

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. ступень інтэнсіўнасці, шпаркасці руху каго-, чаго-н. або распаўсюджання чаго-н. ◆ Поле ачышчалася ад снегу з небывалай хуткасцю. Высокая хуткасць стральбы. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 901. — 968 с.
2. ступень скорасці руху або вярчэння некаторых машын (аўтамабіля, станка і пад.), звязанае з парадкам узаемадзеяння дэталей каробкі перадач ◆ Уключыць хуткасць. Ехаць на трэцяй хуткасці.
3. у механіцы: адносіны пройдзенага целам шляху да часу, за які гэты шлях пройдзены ◆ Раўнамерная хуткасць.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: хуткасны

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: скорость ж.