сымбаль

Беларуская (тарашкевіца)

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

сы́м-баль

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: -сымбаль-.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. Умоўнае абазначэнне, знак якога-н. прадмета, з'явы, ідэі. ◆ Моцнага і яскравага адзінага сымбалю, які прыняла б большасьць беларусаў, няма. слоўнік Скарнік

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: сымбалізм, сымболіка, сымбалічнасьць прыметнiкi: сымбалічны дзеясловы: сымбалізаваць

Этымалогія

Паходзіць ад старажытнагрэчаскага σύμβολον «знак», «прыкмета», далей з συμβάλλω «кідаю разам», далеq з συμ- «з, супольна» + βάλλω «кідаць»

Пераклад

Англійскаяen: symbol

Рускаяru: символ м. Украінскаяuk: символ м.