Беларуская (тарашкевіца)
правіць

сы́м-баль

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: -сымбаль-.

IPA: []

Умоўнае абазначэнне, знак якога-н. прадмета, з'явы, ідэі. ◆ Моцнага і яскравага адзінага сымбалю, які прыняла б большасьць беларусаў, няма. слоўнік Скарнік

Блізкае радство
назоўнікі: сымбалізм, сымболіка, сымбалічнасьць прыметнiкi: сымбалічны дзеясловы: сымбалізаваць

Паходзіць ад старажытнагрэчаскага σύμβολον «знак», «прыкмета», далей з συμβάλλω «кідаю разам», далеq з συμ- «з, супольна» + βάλλω «кідаць»

сымбаль