спатыкнуцца

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

спатыкну́цца

Дзеяслоў.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. зачапіўшыся за што-н. на бягу ці ідучы, страціць раўнавагу ◆ Спатыкнуцца аб камень. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 772. — 968 с. ◆ На камень нагою спатыкнуўся. Носович И. И. Словарь белорусского наречия. СПб., 1870. [Перавыданне разам з дадаткам (гл.: Нас. Доп.): Насовіч І.І. Слоўнік беларускай мовы. Мінск, 1983.]
2. перан. спыніць якое-н. дзеянне, перастаць рабіць што-н., натрапіўшы на перашкоды, цяжкасці ◆ Толькі б не спатыкнуцца, чытаючы верш па памяці.
3. перан. зрабіць памылку ў жыцці ◆ Быў выпадак, і я спатыкнуўся.

Роднасныя словы

Блізкае радство

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: споткнуться