Беларуская
правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць

спатка́ць

Дзеяслоў.

Корань: --.

Вымаўленне правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці правіць

Значэнне правіць

  1. убачыць, ідучы насустрач або прыйшоўшы куды-н. ◆ Спаткаць аднавяскоўца ў горадзе. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 772. — 968 с.
  2. выйсці прывітаць каго-н., прыняць ◆ Спаткаць гасцей ля веснічак.
  3. дачакацца наступлення, з’яўлення, надыходу і пад. чаго-н. ◆ Спаткаць світанне ў полі.
  4. спасцігнуць каго-н., надарыцца каму-н. ◆ Спаткала яго нейкае ліха.

Сінонімы правіць

Антонімы правіць

Гіперонімы правіць

Гіпонімы правіць

Халонімы правіць

Роднасныя словы правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць

Этымалогія правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад правіць