Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

свабо́дны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. які карыстаецца свабодай, валодае незалежнасцю, суверэнны ◆ Свабодныя рэспублікі. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 738. — 968 с.
  2. незалежны, не звязаны ні з кім якімі-н. абавязкамі, адносінамі ◆ Свабодны перакладчык. Свабодны мастак.
  3. які не ведае перашкод, абмежаванняў, не абмежаваны пэўнымі нормамі ◆ Рашучыя свабодныя паводзіны. Свабодныя адносіны.
  4. які працякае, адбываецца лёгка, без замінак ◆ Свабоднае дыханне. Свабодныя рухі рукамі. Свабодна гаварыць на кітайскай мове.
  5. нікім або нічым не заняты; вольны ◆ Свабоднае месца ў партэры. Свабодныя рукі.
  6. не цесны ◆ Свабоднае паліто.
  7. прасторны, раскошны ◆ У тэатры прыгожа і свабодна.
  8. разм. які не знаходзіцца ў дадзены момант у карыстанні ◆ Пакой свабодны. Свабодныя грошы.
  9. які ні да чаго не прымацаваны, ні з чым не злучаны ◆ Свабодны канец ланцуга.

Сінонімы

правіць

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць