самастойны
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
самасто́йны
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: [səmɐˈstoɪ̯nɨ]
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- які існуе асобна ад іншых; незалежны ◆ Самастойная дзяржава. Жыць самастойна. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 731. — 968 с.
- здольны дзейнічаць сам, без чужой дапамогі ◆ Самастойны чалавек. Самастойныя паводзіны.
- які робіцца сваімі сіламі або па сваёй ініцыятыве, без пабочнага ўплыву ◆ Самастойнае даследаванне.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??