салапека

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

салапе́ка

Назоўнік, жаночы род, адушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. той, хто высалаплівае язык ◆ Ах, ты салапека малая! А ну схавай язык! Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Слуцкага р-на і г. Слуцка. У 2 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — С. 544. — 576 с.: іл.

Роднасныя словы

Блізкае радство

Этымалогія

Паходзіць ад ??