рот
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
правіцьрот
Назоўнік, мужчынскі род.
Корань: -рот-.
Вымаўленне
правіцьIPA: []
Семантычныя уласцівасці
правіцьЗначэнне
правіць- Поласць паміж верхняй і ніжняй сківіцамі і шчокамі да глоткі. ◆ [Маёр:] — У нас тут, бачыце, чарніц вельмі многа. Я вось вяртаўся з заставы ды так і не вытрымаў, злез з каня ды давай заграбаць іх у рот, як мядзведзь. Брыль. Не адчуваў голаду пакуль што і Віктар, толькі ў роце было неяк нядобра. Маўр. // Разрэз губ.◆ — Нічога, і мне яшчэ засталося, — выцер чамусь рукавом рот Антось. Васілевіч. // Пашча, дзюба ў звера, рыбы, птушкі. ◆ З рота [у дзіка] тырчаць вялікія, вострыя, як нажы, і загорнутыя ўгору іклы, — грозная і небяспечная для ворагаў зброя. В. Вольскі.
- пераноснае значэнне размоўнае слова Тое, што і ядок. ◆ Тры дзесяціны зямлі, вядома, не маглі пракарміць сем ратоў, як часта казаў сам пісьменнік. Бядуля. Каб скараціць выдаткі і пазбавіцца ад лішняга рота, .. [Ліда] разлічыла Олю і ў гэтыя ж яслі аддала Аліка. Васілевіч.
Сінонімы
правіцьАнтонімы
правіцьГіперонімы
правіцьГіпонімы
правіцьХалонімы
правіцьРоднасныя словы
правіцьБлізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
правіцьЭтымалогія
правіцьПаходзіць ад ??
Пераклад
правіць