рашучы
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
рашу́чы
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- цвёрды ва ўчынках, без хістанняў ◆ Рашучы чалавек. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 704. — 968 с.
- які не дапускае пярэчанняў, цвёрды ◆ Рашучы адказ. Рашучыя меры.
- найбольш важны, які вызначае далейшы ход, развіццё чаго-н. ◆ Рашучы момант.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??