партыя

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

па́р-ты-я

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. палітычная арганізацыя грамадскага класа, якая выражае і абараняе яго інтарэсы ◆ Палітычныя партыі. Сацыял-дэмакратычная партыя. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 557. — 968 с.
2. група людзей, аб’яднаных агульнасцю інтарэсаў, а таксама тых, што сабраліся з якой-н. мэтай ◆ Партыя геолагаў.
3. асобная частка ў шматгалосым музычным творы, якая выконваецца адным інструментам, адным спеваком ◆ Партыя фартэпіяна. Партыя Сяргея ў оперы Я. Цікоцкага «Дзяўчына з Палесся».
4. адна гульня (у шахматы, шашкі, карты і пад.) ◆ Шахматная партыя.
5. пэўная колькасць тавару ◆ Партыя летняга адзення.
6. уст. пра жаніцьбу або замужжа ◆ Выгадная партыя.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: партыйны

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: партия ж.