манкурт

Беларуская

Вымаўленне

• IPA^(key): [manˈkurt]

назоўнік

1. кніжн., неадабр. той, хто забыў сваю мінуўшчыну, адмовіўся ад сваіх нацыянальных звычаяў, традыцый, каштоўнасцяў, згубіў маральныя арыентыры.

Этымалогія

Слова прыдумана Чынгізам Айтматавым для рамана «Буранны паўстанак» («І вякуе дзень даўжэй за век») на падставе цюркскіх каранёў.

Звязаныя паняцці

• янычар

Пераклад

Англійскаяen: mankurt

Рускаяru: манкурт м. Украінскаяuk: манкурт м.

Спасылкі

• Verbum — манкурт

Бібліяграфія

• Новые слова и значения. Словарь-справочник по материалам прессы и литературы 80-х годов / Под ред. Е. А. Левашова. — СПб. : Дмитрий Буланин, 1997.