контур

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

ко́н-тур

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. знешні абрыс чаго-н. ◆ Контуры галавы. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 161. — 334 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: контурны

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: контур м.