каралева

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

ка-ра-ле́-ва

Назоўнік, жаночы род, адушаўлёны.

Корань: -карал-; суфікс: -ев-; канчатак: -а.

Вымаўленне

• IPA: [karaˈlʲeva]

• (файл)

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. тытул пануючай жанчыны-манарха або жонкі караля ў шэрагу краін, а таксама ўладальніца гэтага тытула ◆ а гэта сама вышша то караля азначае, трошкі меншая - то каралева

Антонімы

1. кароль - па прызнаку пола

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: каралеўскі, каралеўская, каралеўскае прыслоўi: каралеўскі

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Албанскаяsq: mbretëreshë Англійскаяen: queen Арабскаяar: ملكة (malika) Армянскаяhy: թագուհի (t'aguhi) Венгерскаяhu: királynő Грэчаскаяel: βασίλισσα (vasílissa) ж. Дацкаяda: dronning ж. Іспанскаяes: reina ж. Карэйскаяko: 여왕 (yeowang) Кітайскаяzh: 女王 (nǚwáng)

Нямецкаяde: Königin ж. Польскаяpl: królowa ж. Рускаяru: королева Санскрытsa: राज्ञी (rājñī) ж. Турэцкаяtr: kraliçe Украінскаяuk: королева Францускаяfr: reine ж. Чэшскаяcs: královna Эсперантаeoш: reĝino Японскаяja: 女王 (じょおう) (jō)