Беларуская
правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць

заўзя́ты

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці правіць

Значэнне правіць

  1. які з захапленнем займаецца чым-н., аддаецца чаму-н. або напорысты, упарты ◆ Заўзяты паляўнічы. Ён быў чалавек заўзяты: што ні задумае, даб’ецца. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 286. — 968 с.
  2. які выконваецца з запалам, напружаны ◆ Заўзятая праца. Заўзятая бойка.

Сінонімы правіць

Антонімы правіць

Гіперонімы правіць

Гіпонімы правіць

Халонімы правіць

Роднасныя словы правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць

Этымалогія правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад правіць