даверлівы

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

даве́рлівы

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. які лёгка верыць у шчырасць, праўдзівасць, адносіцца да ўсіх з давер’ем; заснаваны на давер’і ◆ Даверлівы чалавек. Даверлівы тон. Даверлівыя адносіны. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 206. — 968 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: даверлівасць

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: доверчивый