Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

гнаць

Дзеяслоў.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. прымушаць рухацца ў якім-н. напрамку, прымусова адпраўляць ◆ Гнаць авечак. Гнаць звера. Гнаць лес па рацэ. Паны гналі людзей на работу. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 193. — 968 с.
  2. прымушаць хутка рухацца, ехаць на вялікай скорасці ◆ Фурман гнаў каня. Гнаць машыну.
  3. вельмі хутка расці ◆ Бульбу гоніць у каліўе.
  4. здабываць пры дапамозе перагонкі ◆ Гнаць алей.
  5. рабіць, пастаўляць хутка, у вялікай колькасці ◆ Гнаць план. Гнаць прадукцыю.
  6. разм. даваць ◆ Гані грошы.
  7. разм. моцна слабіць ◆ Жывот гоніць.

Сінонімы

правіць

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць