Беларуская

правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

правіць

глы-та́ць

Дзеяслоў.

Корань: --.

Вымаўленне

правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

правіць

Значэнне

правіць
  1. пры дапамозе мышцаў горла праштурхоўваць што-н. у стрававод ◆ Глытаць ежу. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 192. — 968 с.
  2. перан. паглынаць, убіраць у сябе ◆ Глытаць кнігі. Глытаць слёзы. Глытаць паветра. Глытаць словы.

Сінонімы

правіць

Антонімы

правіць

Гіперонімы

правіць

Гіпонімы

правіць

Халонімы

правіць

Роднасныя словы

правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

правіць

Этымалогія

правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад

правіць