глушыць

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

глу-шы́ць

Дзеяслоў.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. перашкаджаць слухаць ◆ Розныя шумы глушылі прамову, і нічога не было чуваць. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 191. — 968 с.
2. рабіць нячутным, заглушаць ◆ Глушыць радыё.
3. не даваць расці, перашкаджаць развіццю чаго-н. ◆ Крапіва глушыла буракі. Глушыць ініцыятыву.
4. моцным ударам аглушаць, пазбаўляць прытомнасці ◆ Глушыць рыбу.
5. выключаць (матор, машыну і пад.) ◆ Глушыць матор.
6. разм. вельмі многа піць чаго-н. (пераважна пра алкаголь) ◆ Глушыць гарэлку.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: глушэнне дзеясловы: заглушыць, аглушыць

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: глушить