гаспадар

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

гаспада́р

Назоўнік, мужчынскі род, адушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. уласнік, уладальнік каго-, чаго-н. ◆ Гаспадар кватэры. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 185. — 968 с.
2. той, хто вядзе гаспадарку, займаецца гаспадарчымі справамі ◆ Руплівы гаспадар.
3. перан. паўнаўладны распарадчык ◆ Народ — гаспадар сваёй краіны. Гаспадар свайго лёсу.
4. галава дома, сям’і ◆ Гаспадар за гарэлачку, а гаспадыня за талерачку. Гаспадар — галава ў хаце.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: гаспадарскі

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

• гаспадар свайго слова

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: хозяин м.