гаршчок

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

гар-шчо́к

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: -гаршчок-.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. гліняная пасудзіна са звужаным дном для варкі стравы, для малака, для пакаёвых раслін і пад. ◆ Смачны баршчок, ды малы гаршчок. Калі гаспадар з гаспадыняю сварацца, дык у гаршку трасца варыцца. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 184. — 968 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: гаршковы

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: горшок м. Украінскаяuk: горщик м., горщок м.