гарт

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

гарт

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: -гарт-.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. цвёрдасць металу, якая надаецца гартаваннем ◆ Сталь высокага гарту. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 184. — 968 с.
2. перан. фізічная або маральная вынослівасць, стойкасць ◆ Чалавек старога гарту.
3. спец. сплаў свінцу, волава і сурмы для адліўкі друкарскіх шрыфтоў ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: гартавы, гартоўны

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: закалка ж.