гармонія
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
гар-мо́-ні-я
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- зладжанасць, узаемная адпаведнасць у спалучэнні чаго-н. ◆ Гармонія гукаў. Гармонія святла і ценю. Гармонія інтарэсаў. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 183. — 968 с.
- спец. раздзел тэорыі музыкі, вучэнне аб правільнай пабудове сугучнасцей у кампазіцыі ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??