Беларуская
правіць

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць

га-ра-чы-ня́

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне правіць

IPA: []

Семантычныя уласцівасці правіць

Значэнне правіць

  1. гарачае, моцна нагрэтае паветра ◆ У хаце была гарачыня. Ну і гарачыня сёлета ў ліпені! Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 182. — 968 с.
  2. цеплыня арганізма, выкліканая прылівам крыві ў час моцнага душэўнага ўзбуджэння ◆ Усё цела налілося гарачынёй.

Сінонімы правіць

Антонімы правіць

Гіперонімы правіць

Гіпонімы правіць

Халонімы правіць

Роднасныя словы правіць

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць

Этымалогія правіць

Паходзіць ад ??

Пераклад правіць