вяроўка

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

вя-ро́ў-ка

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. выраб з кручаных або вітых у некалькі столак доўгіх пасмаў пянькі ці іншых матэрыялаў, які ўжыв. для звязвання і іншых патрэб ◆ Увязаць воз вяроўкай. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 174. — 968 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: вяровачны

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

• вяроўка плача

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: верёвка ж.