вугаль

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

ву́-галь

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. цвёрдае гаручае выкапнёвае рэчыва арганічнага паходжання ◆ Каменны вугаль. Буры вугаль. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 149. — 968 с.
2. рэшткі няпоўнага згарання драўніны; кавалак абгарэлага дрэва ◆ Драўнінны вугаль. Выграбі вугалі з печы.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: вугальны

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

• белы вугаль
• блакітны вугаль

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: уголь м.