вецер
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
ве́-цер
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- рух паветра ў гарызантальным напрамку ◆ Моцны вецер. Спадарожны вецер. Паўднёвы вецер. Подых ветру. Стаяць на ветры. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 141. — 968 с.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
- кідаць словы на вецер
- вецер у галаве
- ветрам падбіты
- трымаць нос па ветры
- шукаць ветру ў полі
- куды вецер дзьме
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??