бяздумны

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

бязду́мны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. які не задумваецца; не здольны на роздум; легкадумны ◆ Бяздумны чалавек. Бяздумны ўчынак. Бяздумнае рашэнне. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 127. — 968 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: бяздумнасць

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: бездумный