бягун
Беларуская
правіць
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці правіць
бя-гун
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Прыстаўка: бя-; корань: -гун-.
Вымаўленне правіць
IPA: []
Семантычныя уласцівасці правіць
Значэнне правіць
- невялікі драўляны ці металічны вал, на якім паварочваліся дзверы ці аканіца ◆ Бягун мацаваўся да дзвярнога ці ставеннага палатна спецыяльнымі скобамі ці кольцамі.
Сінонімы правіць
Антонімы правіць
Гіперонімы правіць
Гіпонімы правіць
Халонімы правіць
Роднасныя словы правіць
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы правіць
Этымалогія правіць
Паходзіць ад ??