беспадстаўны

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

беспадста́ўны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: [bʲɪspɐt͡sˈstaʊnɨ]

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. які не мае пад сабою падстаў; нічым не абгрунтаваны ◆ Беспадстаўнае абвінавачванне. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 111. — 968 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: беспадстаўнасць

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Нямецкаяde: grundlos Польскаяpl: bezpodstawny Рускаяru: необоснованный, безосновательный Украінскаяuk: безпідставний