балака

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

ба-ла́-ка

Назоўнік, мужчынскі род, адушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. разм. вясёлы гаварун, жартаўнік ◆ Гэта быў адменны весялун і балака. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 102. — 968 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство

Этымалогія

Паходзіць ад ??